ΓΑΛΛΟΙ ΠΑΝΕ ΚΙ΄ΕΡΧΟΝΤΑΙ αλλά λεφτά δεν έρχονται.

 

Ξαφνικά ένας έρωτας γεννήθηκε

κι’ από τους Γάλλους γαλουχήθηκε.

Όλοι τώρα μας αγαπούν

και με μας ερωτοτροπούν,

 

«ήρθαμε να συμπαρασταθούμε

και κοντά σας να βρεθούμε»

λέει ο καλός μας Γάλλος

σαν να μην υπάρχει άλλος,

 

όμως για να σας αγαπούμε

λίγο πετρέλαιο να  δούμε.

Θα σας δώσουμε κορβέτες

δανεικές και νέτες σκέτες,

 

αεροσκάφη επιτήρησης

κατά Τουρκικής αντίρρησης,

μόνο λίγο πετρέλαιο να δούμε

λίγο κι’ εμείς να ωφεληθούμε.

 

Θα κάνουμε και σούπερ επενδύσεις

κι’ ας φεύγουν οι Γαλλικές επιχειρήσεις,

οι τράπεζες, το  carrfour

όλες έφυγαν φούρ, φούρ.

 

Δίπλα του ο πρωθυπουργός κορδωνόταν

που ένας Γάλλος του συμπαραστεκόταν.

Θα δώσουμε πετρέλαιο και σ’ εσάς

μαζί με όλα τα άλλα κοράκια σαν εσάς,

 

σκεπτόταν από μέσα του

να πάρει η ευχή τη μπέσα του,

δουλειά που θα βρω να δώσω

ακόμη και αν θέλω να ενδώσω,

 

εις των Ελλήνων  τα δύο εκατομμύρια

που χωρίς δουλειά περνούν βάσανα μύρια,

μη μου λάχει κάτι σαν τη Βουλγαρία

αν οι Έλληνες ξυπνήσουν από αφασία;