Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

ΕΝΑ «ΩΡΑΙΟ» ΠΡΩΙΝΟ ΣΤΗΝ ΕΦΟΡΙΑ.

Όποιος δεν έζησε ένα πρωινό στην εφορία

δεν γνωρίζει τι πάει να πει ευφορία.

Ξεκινάς από τον πρώτο όροφο

μιας και το κτίριο είναι πολυώροφο,

 

εκεί ρωτάς που πρέπει να πας,

σου λένε στο δεύτερο να πας,

στο δεύτερο περιμένεις στην ουρά

να μιλήσεις σε αρμόδιο με τη σειρά.

 

Μόλις φθάσεις στη θυρίδα

τον υπάλληλο ρωτάς μ’ ελπίδα

ότι η υπόθεσή σου θα διεκπεραιωθεί,

αμ δε, ανώμαλα θάχεις προσγειωθεί.

 

Να πάτε λένε στο πρωτόκολλο στον τρίτο όροφο

και μετά στη προϊσταμένη στον πρώτο όροφο.

Η προϊσταμένη αφού φαρδιά πλατιά υπογράψει

στο διπλανό σε στέλνει στον υπολογιστή να γράψει,

 

κι’ αφού τα στοιχεία σου καταχωρήσει

στην ουρά και πάλι θα σε στήσει,

άλλος συνάδελφος διπλότυπα να βγάλει

και τούτη τη φορά η ουρά είναι πιο μεγάλη.

 

Μετά από καμιά ώρα εφορμάς

και στο ταμείο να πληρώσεις πας

μπας και το μαρτύριο τελειώσει

αφού όσα σου ζητούν έχεις δώσει.

 

Την πάτησες και τούτη τη φορά για τα καλά,

σε άλλο θα πας να δει ότι όλα είναι καλά.

Τελειώσατε κύριε σου λέει χαμογελαστά

κι’ εσύ τα κάνεις επάνω σου από χαρά.

 

Τρεις ώρες με Ιώβεια υπομονή

η υπόθεσή σου να διεκπεραιωθεί,

κι’ αναρωτιέσαι ποιος τρελός θα επενδύσει

σε χώρα όπου η πρόοδος δεν έχει προχωρήσει;  

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: