ΟΝΕΙΡΟ ΘΕΡΙΝΗΣ ΝΥΚΤΟΣ.

Ένας λαός από τα κόμματα απογοητευμένος

και πέντε χρόνια μέσα στη λιτότητα «λουσμένος»

πίστεψε σ’ ένα νέο κόμμα που υποσχόταν πολλά,

ότι σκίζοντας τα μνημόνια θα τελείωναν τα δεινά.

Θα πέζανε τα νταούλια και θα χόρευαν οι δανειστές,

θ’ άλλαζε η Ευρώπη με τους έλληνες πρωταγωνιστές.

Ένα νέο ξεκίνημα όπου θα βασίλευε η αξιοκρατία

και θα έμπαινε επιτέλους ταφόπλακα στην κομματοκρατία.

Οι μισθοί και οι συντάξεις θα έμεναν αλόβητοι χωρίς αλλαγή

κι’ όλοι οι έλληνες επιτέλους θα ζούσαν καλύτερη ζωή.

Όλα αυτά απεδείχθηκαν δυστυχώς ένα όνειρο θερινής νυκτός

κι’ όσα συνέβησαν στους έξη μήνες δεν τα χωράει ο νους κανενός.

Η διακήρυξη της Θεσσαλονίκης απεδείχθει φρούδα ελπίδα

όπως και τα περίφημα Ζάππια των προηγουμένων παρελπίδα.

Υποσχέσεις προεκλογικές με στόχο την κατάληψη της εξουσίας

και μόλις αυτή καταληφθεί μένουν κενό γράμμα άνευ ουσίας.

Έξη μήνες αδικαιολόγητης κυβερνητικής απραξίας

έφεραν στη χώρα την κατάρρευση της οικονομίας,

μ’ ένα υπουργό οικονομικών νάρκισσο κι’ εγωπαθή

που ήθελε να βάλει τη χώρα μέσω plan-B πίσω στη δραχμή.

Το μεταναστευτικό μια βόμβα έτοιμη να εκραγεί

κι’ ας λέει η θεία Τασία ότι όλα πάνε κατ’ ευχή.

Με τις μπαρούφες που εκτοξεύει συνεχώς και χωρίς σταματημό

έκανε την Ελλάδα τον πιο κοσμαγάπητο γι’ αυτούς προορισμό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν μεταλάχθηκε σε κόμμα μνημονιακό 

κι’ η αριστερή πλατφόρμα αντιτίθεται έντονα σ’ αυτό.

Ένα νέο κόμμα από τα σπλάχνα του θα γεννηθεί

αφήνοντας τον Αλέξη πλέον μόνο του να πορευθεί.