Σαν βγεις στο πηγαιμό για την Ιθάκη
κράτα τα λόγια σου σε μικρό καλαθάκι
γιατί αυτά που με στόμφο και
διχαστικά ανέφερες
δεν αντανακλούν σε τι κατάσταση τη
χώρα έφερες.
Το ταξίδι σου αγαπητέ σύγχρονε
Οδυσσέα
δεν κράτησε μόνο πέντε χρόνια μοιραία
αλλά συνεχίζει και μέχρι σήμερα για
το λαό
κι’ ας έφαγες 3 χρόνια από το
λογαριασμό.
Λες και τα μνημόνια σταμάτησαν όταν
πήρες την εξουσία
φορτώνοντας τον Λαό με άλλα 100 δις,
ή δεν έχει σημασία;
Διατυμπανίζεις ότι η ανεργία έπεσε
πεντέμισι της εκατό
ενώ οργιάζει η μερική απασχόληση μ’
εξευτελιστικό μισθό.
Αν επέστρεφαν πεντακόσιες χιλιάδες
νέοι από την ξενιτιά
η ανεργία θα εκτινάσσονταν σε αστρονομικά
ποσοστά.
«Η βία και καταστολή έγιναν κομμάτι της
καθημερινότητας»
ενώ ο Ρουβικώνας, τα δικά μας παιδιά,
τυγχάνει ανεκτικότητας.
Ανέφερε για αντίσταση, αυτός που υπέγραφε
ότι έβαζαν μπροστά του
υποθηκεύοντας 99 χρόνια τη περιουσία του τόπου κι’ όλα τ’ αγαθά του.
Μας είπε «Δε θα ξεχάσουμε αυτούς που στάθηκαν στο πλευρό μας»,
ποιους, τον Ολανδρέου ή τη θεία Merkel που έστελνε στον εξαποδό μας;
«Δε θα γίνουμε Λωτοφάγοι». Μα οι Έλληνες δε τρώνε λωτό
να ξεχάσουν τόσο εύκολα όσα υπέφεραν το τελευταίο καιρό.
Δηλαδή το τρίτο μνημόνιο που επιβλήθηκε από λάθος χειρισμό
από το τότε υπουργό οικονομικών και τον άπειρο πρωθυπουργό.
Ο σύγχρονος Οδυσσέας αυταπατάται ότι έφτασε στον προορισμό
ενώ ο λαός ζει και βλέπει ότι τα βάσανά του δεν έχουν τελειωμό.
Οι κυβερνώντες είναι λωτοφάγοι και μάλιστα φανατικοί
μιας και ξεχνούν τις τόσες αυταπάτες που είχαν υποσχεθεί.
