Να λοιπόν που το
καραβάνι κουράστηκε να προχωρά
και το «τσούρμο» τώρα
το τραίνο προτιμά να καβαλά,
κι’ όπως έλεγε κι’ ο
Ανδρέας, όποιος δε του αρέσει
ας κατεβεί από το
τραίνο κι’ ας βολευτεί όπου μπορέσει.
Ωραία λόγια για να
φοβερίζεις συντρόφους και μη,
όταν όμως η κυβέρνηση
κρέμεται από μια κλωστή
τότε θα πρέπει πολλά να
καταπιείς και ν’ ανεχθείς
αν δε θέλεις βέβαια πολιτικά
να καταποντιστείς.
Όλα ξεκίνησαν από ένα
καυγά περί μυστικών κονδυλίων
πως μοιράστηκαν κι’ αν
κατέληξαν στις τσέπες ποίων.
Λόγο στο λόγο μόνο
μπουνιές δεν παίξανε οι δυο τους,
γνωστό ότι και οι δυο
δεν κρύβουν τον κακό εαυτό τους.
Ο Αλέξης βρέθηκε λοιπόν
μπρος σε δίλημμα μεγάλο
ποιόν να διαλέξω από τους
δυο τον ένα ή τον άλλο;
Τον οξύθυμο Νίκο ή τον
Πάνο το σαματατζή;
Η πλάστιγγα έγειρε προς
τον ακροδεξιό πολιτευτή
γιατί χωρίς την
υποστήριξη από το θείο Πάνο
πάει η ηγεσία και
κατρακυλάμε από εκεί πάνω.
Το οξύμωρο της υπόθεσης
αυτής είναι το εξής:
παρέμεινε ως ισχυρός
εταίρος ο «κατεδαφιστής»
κι’ ο αρχιτέκτων της συμφωνίας των Πρεσπών
είναι πλέον για την
κυβέρνηση παρελθόν.
Μαζί όμως με του
υπουργού τον εξοστρακισμό
πέταξε και το «ηθικό
πλεονέκτημα» τ’ αριστερό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου