Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΗ ΒΑΣΙΛΗ.



Όταν ήμασταν μικρά παιδιά μερικοί γονείς μας έβαζαν να γράψουμε γράμμα στον Αη Βασίλη τι δώρα να μας φέρει. Με αυτό το κόλπο  εκείνοι μάθαιναν τι δώρα να μας κάνουν (το κατά δύναμη). Έτσι κι’ εγώ γράφο στον Άγιο μήπως και μας λυπηθεί (όνειρα χειμερινής νυκτός).
ΑΝΕΜΟΔΟΎΡΑ=ανεμοδείκτης (το βλέπουμε στα αεροδρόμεια να γυρίζει όπου φυσά ο αέρας).



           ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΗ ΒΑΣΙΛΗ.

Αγαπημένε μου Άη Βασίλη σου γράφω το γράμμα αυτό
τι δώρα να μου φέρεις για το Νέο Έτος να σου πω.
Επειδή τον περασμένο χρόνο ήμουν καλό «παιδί»
και με κόπο πλήρωσα ότι μου είχε επιβληθεί,

φόρους ΕΝΦΙΑ και ότι άλλο το κράτος έχει σκεφθεί
για να μου πάρει ότι μπορεί στη τσέπη μου να βρει,
θα ήθελα τα εξής δώρα να μου φέρεις ή όσα μπορείς.
Μια κυβέρνηση που πάνω της να μπορείς να βασιστείς,

να μην αλλάζει γνώμη και ιδέες ως ανεμοδούρα,
να βλέπει τον πολίτη σα φορολογική γαϊδούρα
και να τον φορτώνει φόρους τόσο πολύ μέχρι να σκάσει
που στο τέλος, τέλος το κράτος τους φόρους του να χάσει.

Φέρε μου πολιτικούς που να σέβονται τον εαυτό τους
που να μη σκέπτονται μόνο το συμφέρον το δικό τους,
να μη βλέπουν τη βουλευτική έδρα ως μέσο πλουτισμού
αντί να φροντίζουν για το καλό του ελληνικού λαού.

Ξέρω ότι τα δώρα που σου ζητώ είναι μεγάλα
και θα  είναι πρόσθετο βάρος μαζί με τ’ άλλα
ίσως όμως με αυτά μια Νέα Ελλάδα δημιουργηθεί
κι’ επί τέλους το ηθικό των Ελλήνων αναπτερωθεί.

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2015.







                    ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
                      
Ούτε εφέτος ο Άγιος θαρθεί από την Καισαρεία
γιατί με ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ πήρε λάθος πορεία.
Του είπαν, ακολούθα το δρόμο όσο πάει αριστερά
αλλά καθ΄ οδόν άλλαξαν κι’ είπαν πήγαινε όλο δεξιά.

Ζαλίστηκε ο τάρανδος να πηγαίνει πότε απ’ εδώ, πότε απ’ εκεί
κι’ είπε ο Άγιος, άσε καλύτερα αυτοί στην Ελλάδα είναι τρελοί,
θα πάω σ’ άλλη χώρα που ξέρουν τι θέλουν και τι ζητούν,
αυτοί εδώ εκλέγουν κυβερνήσεις για ν’ αυτοκτονούν,

εξ’ άλλου τι δώρα να τους κάνω, σε ποιόν να πρώτο-δώσω;
Στα διαλυμένα  νοσοκομεία ως δώρο φάρμακο να δώσω;
Στην παιδεία που κυριαρχεί η κλίκα των εθνομηδενιστών 
που τους Μακεδονομάχους αποκαλούν ομάδα τζιχαντιστών,

ποιόν να τους  «χαρίσω» που να μην είναι πατριδοκάπηλος;
Και που θα βρω τέτοιο πολιτικό που να είναι άσπιλος;
Τα υπερήφανα γηρατειά που ο Κατρούγκαλος θέλει να θερίσει,
και ως Ηρώδης με χατζάρα συντάξεις ως το κόκαλο να ξυρίσει,

σ’ αυτούς που ΟΛΕΣ οι κυβερνήσεις το εισόδημα έχουν μειώσει
τι δώρο κανείς να προσφέρει και πια ελπίδα να τους  δώσει;
Γι’ αυτό λέω, είναι τόσες πολλές οι ανάγκες αυτού του λαού
που δεν μπορούν να ικανοποιηθούν ούτε με θέλημα Θεού.




Όταν έγραψα αυτό το ποίημα η κυβέρνηση δεν είχε ακόμη κοινοποιήσει την απόφασή της  για την αύξηση στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, έτσι ο Άγιος θα ρίξει με αλεξίπτωτο, περνώντας πάνω από την Ελλάδα, 150 εκατομμύρια που θα στοιχίσει αυτός ο μποναμάς για τους δημόσιους υπαλλήλους δηλαδή το μισό ποσό από τα 300 εκατομμύρια που στοιχίζουν οι επικουρικές συντάξεις οι οποίες σε λίγο (με τη μέθοδο της σαλαμοποίησης) θα αποτελούν παρελθόν. Κι' όπως έλεγε ο αείμνηστος Βέγγος "ΠΕΛΑΤΕΣ ΜΟΥ".






Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

ΘΕΕ ΜΟΥ ΤΙ ΣΟΥ ΚΑΝΑΜΕ.



Θεατρικό έργο του Λαζόπουλου από το Γαλλικό
       (Qu’ est-ce qu’ on a fait au Bon Dieu)

Μια πρεμιέρα του Λαζόπουλου θεατρική
μάζεψε σχεδόν όλη την κυβέρνηση εκεί
να αποδώσουν φόρο τιμής για την υποστήριξή του
που τόσα χρόνια τους στήριζε με την εκπομπή του.

Τι ειρωνεία όμως γιατί ο τίτλος ταιριάζει στο λαό
που κάθε μέρα αναστενάζει και φωνάζει για αυτό.
«Θεέ μου τι σου έκαναν οι Έλληνες και τους παιδεύεις»
και κατάμουτρα συνεχώς χλευάζεις και κοροϊδεύεις.

Αυτός ο τόπος να μην μπορεί ποτέ να σηκώσει κεφάλι,
να εκλέγει πολιτικούς που αποδεικνύονται «λίγοι» πάλι,
υπουργούς που να μη διεκδικούν τα γλυπτά του Παρθενώνα
ή να διαλύουν την παιδεία από κάθε αρχή και κανόνα .

Πολιτικούς γεμάτοι από αλαζονεία
που μόνο η γνώμη τους μετρά κι’ άλλη καμία.
Να ζουν μέσα σε χλιδή και να λένε ότι είναι αριστεροί,
να βολεύουν όπως κι’ άλλοι, φίλους και κάθε συγγενή.

Να δίνουν ξαφνικά αυξήσεις στους δημόσιους υπαλλήλους
ώστε να θυμούνται στις εκλογές το «αγαπάτε αλλήλους»,
ενώ ο ιδιωτικός τομέας στο πολύ κοντά ν’ αφανιστεί
κι’ αυτοί μόνο να νοιάζονται πως το κράτος να γιγαντωθεί.