Να έχεις γλυτώσει από πολυβολισμούς
παράλληλα να απειλείσαι με
βομβαρδισμούς.
Να πουλάς όλα σου τα υπάρχοντα για
ένα κομμάτι ψωμί
για να τρέξεις να γλυτώσεις από κάθε τρελό
τζιχαντιστή.
Να περπατάς μέρες και νύχτες μέχρι τα
σύνορα με τη Τουρκία
να σε γδάρουν οικονομικά οι
λαθρέμποροι εκεί και στη παραλία.
Ν’ αγοράσεις σωσίβιο και σακίδιο για
την περαιτέρω πορεία
και με φουσκωτό στρυμωγμένος σα σαρδέλα
προς την ελευθερία,
κι’ αν γλυτώσεις και δε σκυλοπνιγείς
να φτάσεις στα ελληνικά νησιά
κι’ εκεί χαρούμενος να βγεις
ζητωκραυγάζοντας ο «Θεός μ’ αγαπά»
ή Αλλάχ ουάκμπαρ εις την γλώσσα την
αραβική
κι’ εκεί πλέον το όνειρό σου να κατακρημνισθεί.
Η γη της επαγγελίας απέχει ακόμη πάρα
πολύ
εδώ προσγειώθηκες σε μια χώρα χωρίς
υποδομή,
με μια υπουργό άχρηστη που δεν
προετοίμασε υποδοχή
ούτε εκταμίευσε πόρους για να
προετοιμάσει αυτή.
Σ’ αφήνει να «λιάζεσαι» στο νησί και
στην Ομόνοια,
το που θα πας μετά προετοιμάσου και γι’
άλλα καψώνια,
εξ’ άλλου οι ιδέες της θείας Τασίας
είναι γνωστές
σ’ όλους τους Τούρκους λαθρεμπόρους
διακινητές.
Χωρίς σύνορα να είναι η χώρα να
μπαινοβγαίνεις
κι’ όπου αγαπά και θέλει η ψυχή σου να πηγαίνεις.
Έτσι όπως μας κατάντησαν οι δικοί μας
πολιτικοί
ίσως είναι η ώρα να φύγουμε γι’ άλλη
χώρα μαζί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου