Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ.

Εδώ πολυτεχνείο, εδώ πολυτεχνείο

η φωνή της Δαμανάκη ακουγόταν στο ηχείο,

τριάντα εννέα χρόνια πριν μια καλή πρωία  

η γενιά του πολυτεχνείου ενάντια στη χουντική βία.

 

Πέρασαν γρήγορα τα χρόνια εκείνα τα σπάνια,

και πολλοί που πρωτοστάτησαν χάθηκαν στην αφάνεια

μα έμειναν οι γνωστοί μας και μη εξαιρετέοι

που πολιτικοποιήθηκαν ως σοσιαλιστές νέοι,

 

όμως ξέχασαν τα τότε ιδανικά

και έπεσαν στο πλιάτσικο κανονικά

για να φθάσουμε στη σημερινή χρεοκοπία

αφού ξανεμίστηκαν οι πόροι από τα ταμεία.

 

Τιμή και δόξα στους τότε φοιτητές,

αίσχος στους σημερινούς πολιτευτές

που αμαύρωσαν όλα όσα πίστευαν τότε ιδανικά

φωνάζοντας ψωμί, παιδεία, ελευθερία, ιδεολογικά.