ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ…

Με τριάμισι εκατομμύρια έλληνες κάτω από το όριο της φτώχιας είναι απορίας άξιο
πως η έξοδος από τις πόλεις ήταν τόση υψηλή. Άρα μέσα στην ασχετοσύνη του ο ΓΑΠ είχε
δίκιο όταν έλεγε Λεφτά υπάρχουν… (αλλά δεν ξέρω πως θα σας τα πάρουμε).

 

Τα καράβια γεμάτα σαλπάρουν,

συνωστισμός τα τραίνα να πάρουν.
Οι εθνικοί δρόμοι γεμάτοι
στ’ αυτοκίνητα όλοι κεφάτοι.

 

Στα ξενοδοχεία απόλυτη πληρότητα
άφαντοι για όλους αυτούς η λιτότητα,
όλοι θέλουν λίγο αλλαγή
και γι’ αυτό είναι σε φυγή.

 

Χρέη και χαράτσια μένουν πίσω
ο καθείς λέει… άστα όταν γυρίσω.
Οι συγγενείς  στο χωριό προσφέρουν οβελία
έτσι μετριάζουν ολίγον την αφραγκία.

 

Όσοι έχουν λεφτά για ξενοδοχεία
θεωρούνται προνομιούχοι χωρίς αμφιβολία,
αυτά βλέπει η Τρόικα και λέει, βάλε φόρους
οι έλληνες έχουν ακόμη πόρους.

 

Έχουν ακόμη λίπος, όσο κι’ αν γδάρεις
το κόκαλο τους αργείς να πάρεις.
Οι πολιτικοί όσοι τολμούν να εμφανιστούν
στις εκλογικές περιφέρειες τους εξορμούν,

 

πάλι λαγούς με πετραχήλια να υποσχεθούν
σε όσους είναι διατεθειμένοι να τους ακούν
έτσι κι’ αυτό το Πάσχα θα περάσει
και καθείς λίγο τα βάσανα θα ξεχάσει.