ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΔΑ.

Βαίνουμε ολοταχώς σε εκλογές

πριν έρθουν οι νέες φόρο-επιδρομές.

Ήδη οι συντάξεις έγιναν πλέον ελεημοσύνη

και του κάθε συνταξιούχου η ζωή του σβήνει.

Αυξήθηκε η εισφορά υπέρ της ανύπαρκτης υγείας, 

άλλη μια  αφαίμαξη, πλήγμα κατά της τρίτης ηλικίας.

Αυτά που ο Ανδρέας τα έλεγε υπερήφανα γηρατειά  

τώρα τα καταδικάζουν να ζουν μέσα στην κακομοιριά.

Άραγε μειώθηκαν και των βολευτών οι συντάξεις

ή γι’ αυτούς είναι ταμπού μη μάθεις και τους κράξεις;

Παράλληλα ο ιδιωτικός τομέας γοργά πεθαίνει

κι’ η ανεργία ολοταχώς στα ύψη ανεβαίνει.

Τίποτα όμως απ’ όλα αυτά τα κόμματα δεν αγγίζει

το μόνο που τους νοιάζει είναι το πολιτικό τους μετερίζι.

Ο ένας προσπαθεί ν’ αποδείξει ότι πάλεψε πολύ σκληρά

το ΟΧΙ να γίνει ΝΑΙ, το ΝΑΙ να γίνει ΟΧΙ, μπέρδεμα τελικά.

Το διάγγελμα της Θεσσαλονίκης έμεινε στα χαρτιά

κι’ όλες οι υποσχέσεις διαγράφηκαν μονοκονδυλιά.

Ο άλλος ότι βγαίναμε από την κρίση προεκλογικά

αλλά μας τα χάλασε η πρώτη κυβέρνηση αριστερά.

Λες και δεν ήταν φρούδες κι’ εκείνων οι υποσχέσεις

ξεζούμισαν κι’ αυτοί ότι έχεις και δεν έχεις.

Οι εξαγγελίες του Ζαππείου ήταν ανεδαφικές

αλλά και τότε οι ψηφοφόροι πίστεψαν σ’ αυτές.

Ο αντάρτης του βουνού και δραχμολάγνος φανατικός

αποσκίρτησε για να φτιάξει νέο κόμμα κι’ αυτός.

Θα πάρει μαζί του και την Αυτοκρατόρισσα Ζωή

κι’ αν μπορεί να την ανεχθεί ώρα του καλή.

Με όλα αυτά ο λαός με υποσχέσεις ζαλισμένος

κι’ από τόσους «κούφιους» πολιτικούς μπαϊλντισμένος

μια αχνή ελπίδα αναζητεί κι’ αυτός 

μπας και δει μια άσπρη μέρα τελικώς.

ΔΙΑΛΥΣΙΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΟΥΡΗ

Ο διαχρονικός Σουρής πριν πολλά χρόνια

σχολίαζε έμμετρα την καθημερινότητα

όμως αν και πέρασαν τόσα χρόνια

τίποτα δεν άλλαξε στην πραγματικότητα.

Η Ελλάς ήταν πάντα χρεωμένη

κι’ από τους πολιτικούς κακοποιημένη.

Μα ας ακούσουμε λοιπόν το μεγάλο ποιητή

τα γεγονότα ευστόχως έμμετρα να διακωμωδεί. 

                            ΔΙΑΛΥΣΙΣ

Λίγο καιρό κράτησε η Βουλή που βγήκε το φθινόπωρο του 1886 για να διαλυθεί και να προκηρυχθούν νέες εκλογές.

Κι’ εκάθησα περίλυπος εις της βουλής  τας θύρας

κι’ επάνω προς τον ουρανόν ανύψωσα τας χείρας,

και γοερώς εθρήνησα ως τον Ιερεμίαν

αυτήν την απροσδόκητον του έθνους τρικυμίαν,

ενώ αγρία γύρω μου ηχώ αντιλαλεί,

πως τα καλά καθούμενα μας φεύγει κι’ η Βουλή.

Και ήκουσα τα στόματα του πατριώτου κόσμου,

αράς κι’ αναθέματα να εκστομούν εμπρός μου,

κι’ ερώτησα μονάχος εν απορία τόση

γιατί και πως διάλυσιν ο βασιλεύς να δώση.

Κι’ οι μέν κι’ οι δε μ’ απήντησαν με χέρια σταυρωμένα:

«Βασιλική διαταγή και τα σκυλιά δεμένα».

Κι’ εκάθησα περίλυπος προ του βουλευτηρίου

κι’ είδα βουλευτών μορφάς ως είδους σουδαρίου,

και είδα να δαγκώνονται οι τόσοι πατριώται

και τας περιφερείας των να ξύνουν πότε πότε.

Και τέλος πάντων έσκουξα «ο βασιλεύς μας ζήτω,

και η επάρατος Βουλή ευθύς διαλυθήτω».

Νοέμβριος 1886.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:- Σουδάριο= ένδυμα των μοναχών (Το κουκούλιο του εικονίζει το σουδάριο κι έτσι όλος ο μοναχός μιμείται με το σχήμα του τον σταυρωθέντα Δεσπότη του, ο oποίος πέθανε και τυλίχτηκε στα σπάργανα και στο σουδάριο).

COLOTOUMBA DAY.

Μια φράση του Τσε Γκεβάρα που ξέχασε ο Comandante Αλέξης, που είναι θαυμαστής του:

« Ο κόσμος χρειάζεται ανθρώπους που να υπόσχονται λιγότερα και να πραγματοποιούν περισσότερα».

        COLOTOUMBA DAY.

             14^η  ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Κάθε χρόνο παραμονή της Παναγιάς

θα είναι μια ξεχωριστή μέρα για μας,

θα εορτάζεται η μέρα της κωλοτούμπας

των ψεύτικων υποσχέσεων και κάθε αρλούμπας

που σχεδόν ένα χρόνο ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχόταν

ότι θα υλοποιούσε αν στην αρχή ερχόταν.

Οι πομπώδεις και γεμάτο πάθος ομιλίες

αποδείχθηκαν ακατόρθωτες φαντασίες.

Η επιλογή λάθος ατόμων στα υπουργεία

μόνο και μόνο για την κομματική ισσοροπία

αποδείχθηκε καταστροφική για τη χώρα

και οι θυσίες πέντε ετών χαθήκαν τώρα.

Ένα χρόνο τώρα δήλωναν ότι για όλα έχουν λύση

μα αποδείχθηκε ότι λάθος τα είχαν υπολογίσει.

Αυτό που η επάρατος δεξιά δεν τολμούσε

και όταν ήταν αντιπολίτευση τη λοιδορούσε,

τώρα θα πρέπει το τρίτο μνημόνιο να εφαρμόσουν

και στους ακόμη σκληρότερους όρους του να ενδώσουν

και αυτός που όπως πάντα τη νύφη θα πληρώσει

είναι ο λαός που από τους φόρους έχει βαλαντώσει.

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗ ΓΗ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ (ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΑΥΤΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΤΑΣΙΑΣ).

Να έχεις γλυτώσει από πολυβολισμούς

παράλληλα να απειλείσαι με βομβαρδισμούς.

Να πουλάς όλα σου τα υπάρχοντα για ένα κομμάτι ψωμί

για να τρέξεις να γλυτώσεις από κάθε τρελό τζιχαντιστή.

Να περπατάς μέρες και νύχτες μέχρι τα σύνορα με τη Τουρκία

να σε γδάρουν οικονομικά οι λαθρέμποροι εκεί και στη παραλία.

Ν’ αγοράσεις σωσίβιο και σακίδιο για την περαιτέρω πορεία 

και με φουσκωτό στρυμωγμένος σα σαρδέλα προς την ελευθερία,

κι’ αν γλυτώσεις και δε σκυλοπνιγείς να φτάσεις στα ελληνικά νησιά

κι’ εκεί χαρούμενος να βγεις ζητωκραυγάζοντας ο «Θεός μ’ αγαπά»  

ή Αλλάχ ουάκμπαρ εις την γλώσσα την αραβική

κι’ εκεί πλέον το όνειρό σου να κατακρημνισθεί.

Η γη της επαγγελίας απέχει ακόμη πάρα πολύ

εδώ προσγειώθηκες σε μια χώρα χωρίς υποδομή,

με μια υπουργό άχρηστη που δεν προετοίμασε υποδοχή

ούτε εκταμίευσε πόρους για να προετοιμάσει αυτή.

Σ’ αφήνει να «λιάζεσαι» στο νησί και στην Ομόνοια,

το που θα πας μετά προετοιμάσου και γι’ άλλα καψώνια,

εξ’ άλλου οι ιδέες της θείας Τασίας είναι γνωστές

σ’ όλους τους Τούρκους λαθρεμπόρους διακινητές.

Χωρίς σύνορα να είναι η χώρα να μπαινοβγαίνεις

κι’ όπου αγαπά και θέλει  η ψυχή σου να πηγαίνεις.

Έτσι όπως μας κατάντησαν οι δικοί μας πολιτικοί

ίσως είναι η ώρα να φύγουμε γι’ άλλη χώρα μαζί.

ΟΝΕΙΡΟ ΘΕΡΙΝΗΣ ΝΥΚΤΟΣ.

Ένας λαός από τα κόμματα απογοητευμένος

και πέντε χρόνια μέσα στη λιτότητα «λουσμένος»

πίστεψε σ’ ένα νέο κόμμα που υποσχόταν πολλά,

ότι σκίζοντας τα μνημόνια θα τελείωναν τα δεινά.

Θα πέζανε τα νταούλια και θα χόρευαν οι δανειστές,

θ’ άλλαζε η Ευρώπη με τους έλληνες πρωταγωνιστές.

Ένα νέο ξεκίνημα όπου θα βασίλευε η αξιοκρατία

και θα έμπαινε επιτέλους ταφόπλακα στην κομματοκρατία.

Οι μισθοί και οι συντάξεις θα έμεναν αλόβητοι χωρίς αλλαγή

κι’ όλοι οι έλληνες επιτέλους θα ζούσαν καλύτερη ζωή.

Όλα αυτά απεδείχθηκαν δυστυχώς ένα όνειρο θερινής νυκτός

κι’ όσα συνέβησαν στους έξη μήνες δεν τα χωράει ο νους κανενός.

Η διακήρυξη της Θεσσαλονίκης απεδείχθει φρούδα ελπίδα

όπως και τα περίφημα Ζάππια των προηγουμένων παρελπίδα.

Υποσχέσεις προεκλογικές με στόχο την κατάληψη της εξουσίας

και μόλις αυτή καταληφθεί μένουν κενό γράμμα άνευ ουσίας.

Έξη μήνες αδικαιολόγητης κυβερνητικής απραξίας

έφεραν στη χώρα την κατάρρευση της οικονομίας,

μ’ ένα υπουργό οικονομικών νάρκισσο κι’ εγωπαθή

που ήθελε να βάλει τη χώρα μέσω plan-B πίσω στη δραχμή.

Το μεταναστευτικό μια βόμβα έτοιμη να εκραγεί

κι’ ας λέει η θεία Τασία ότι όλα πάνε κατ’ ευχή.

Με τις μπαρούφες που εκτοξεύει συνεχώς και χωρίς σταματημό

έκανε την Ελλάδα τον πιο κοσμαγάπητο γι’ αυτούς προορισμό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν μεταλάχθηκε σε κόμμα μνημονιακό 

κι’ η αριστερή πλατφόρμα αντιτίθεται έντονα σ’ αυτό.

Ένα νέο κόμμα από τα σπλάχνα του θα γεννηθεί

αφήνοντας τον Αλέξη πλέον μόνο του να πορευθεί.