ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΧΩΡΙΣ DEBATE ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ;

Τέλειωσε και το πολυδιαφημισμένο debate, αρχηγός προς αρχηγό,

που ήταν λίγο καλύτερο από το προηγούμενο το πολυκομματικό.

Λίγη «σάλτσα» πικάντικη εδώ κι’ εκεί για νοστιμιά

ώστε ο καθείς να τα παρουσιάσει πιο ιδανικά.

Γκριμάτσες απ’ εδώ, γκριμάτσες απ’ εκεί σε κάθε ερώτηση καυτή, 

γελάκια, αμηχανία, νευράκια, ύφος ειρωνικό για αρχή

κι’ όσο προχωρούσε ο «δημόσιος διάλογος» ως έλεγαν οι αρχαίοι

τόσο το μυαλό σου μπερδευόταν λέγοντας, μα τώρα ο καθείς τι λέει;

Ο Αλέξης πρέπει να έχει πολύ γερό νεφρό

γιατί επί δυο ώρες έπινε τόσο πολύ νερό,

λες και είχε φάει ένα ταψί σαρδέλες ή πολλά αλμυρά,

κι’ είναι απορίας άξιο πως κρατιόταν υπομονετικά.

Τώρα ξαναγυρίζουμε στις πλατείες και τους οπαδούς με σημαιάκια 

που σε κάθε αποστροφή του λόγου θα κτυπούν ζωηρά παλαμάκια,

κι’ όταν όλες αυτές οι φανφάρες θα τελειώσουν 

τότε τη γυμνή αλήθεια θα φανερώσουν.

Από Δευτέρα θ’ αρχίσουν πάλι τα γνωστά παζάρια τα κομματικά

μιας και κανένα κόμμα δε δείχνει να έχει αυτοδυναμία τελικά,

κι’ ας λένε ότι το παλιό με το καινούριο δε μπορούν να συνεργαστούν,

η εξουσία είναι γλυκιά και με τίποτα δε θα την αποχωριστούν.