ΜΗΠΩΣ ΖΩ ΣΕ ΑΛΛΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΔΕ ΤΟ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ;

Αν ο Αλέξης ήταν ο Πινόκιο δε θα μπορούσε να περάσει καμία πόρτα λόγω της

μεγαλωμένης μύτης του.

 Ακούγοντας το λόγο από τον πρωθυπουργό

αισθάνθηκα ξαφνικά ότι σε άλλη χώρα ζω.

Έμαθα πλέον ότι όλα βαίνουν καλώς

και ότι η ζωή μου αλλάζει παντελώς.

Πραγματικά ο άνθρωπος έχει πρόβλημα σοβαρό

οι αυταπάτες του συνεχίζουν με έντονο ρυθμό.

Κάθε πρωθυπουργός θέλει τις πράξεις του να ωραιοποιεί,

μα τόσο χοντρά ψέματα πως μπορεί κανείς να ανεχθεί;

«Ο κύκλος της καταστροφής που άνοιξε το δέκα έκλεισε»,

όμως την καταστροφική περίοδο πριν το δέκα την ξέχασε.

«Η Ευρώπη αλλάζει με την Ελλάδα πρωταγωνιστή»,

για μια χρεωκοπημένη χώρα αυτό δεν ευσταθεί.

«Σταματήσαμε τις απολύσεις και μειώσεις μισθών».

Τα ακούει ο εργαζόμενος το παρελθόν αναπολών.

«Εμείς διασφαλίζουμε τα δικαιώματα των εργαζομένων».

κι’ ας είναι ανασφάλιστοι και δεν πληρώνονται των δεδουλευμένων.

«Προστατεύουμε και δεν ξεπουλάμε την δημόσια περιουσία»,

μόνο που οι τιμές κατρακύλησαν από Συριζαϊκή ολιγωρία.

«Διατηρήσαμε και προστατεύσαμε τις κύριες συντάξεις»,

τις επικουρικές όμως δεν περιμέναμε να κατασπαράξεις.

Και άλλα πολλά στο λόγο του ανέφερε ο πρωθυπουργός

που έκανε τον παραμυθά Άντερσεν να νιώθει χαζός,

μόνο που ο Άντερσεν έγραφε ιστορίες για μικρά παιδιά,

ενώ αυτός «γράφει» παραμύθια για λαό που δεν αντέχει πια.