Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2019

ΜΙΑ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ…ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥΑ ΠΟΛΛΑ.


Τα δάκρυα πολλά και πικρά
έτρεχαν εκείνη τη βραδιά
γιατί τα δυο πρώην φιλαράκια
είχαν πλέον χωρίσει τα τσαννάκια.

Ο ένας κατά βάθος είχε χαρά
γιατί ξεφορτώθηκε τη δεξιά
που εξ’ ανάγκης είχε αγκαλιά
επί τετραετία αναγκαστικά.

ΟΙ μπηχτές και τα καρφιά ήταν πολλά
βομβαρδίζοντας ο ένας τον άλλο σθεναρά
μέχρι που άρχισαν οι απαγγελίες
και μπλέξανε σε στιχομυθίες.

Ο ένας απήγγειλε ποίημα του Καβάφη,
που αμφιβάλω αν γνώριζε ότι εγγράφει,
αλλά ο κειμενογράφος του είναι Καβαφικός
μιας και στα κείμενα του τον αναφέρει συνεχώς.

Ο άλλος προτίμησε τον ποιητή Στρατήγη
μιας και θεωρεί ότι περισσότερο εθίγει.
Το να κλαίει τώρα πάνω από χυμένο γάλα είναι αργά
με τόσες ευκαιρίες που είχε να τον φρενάρει διαχρονικά.


Τσαννάκι= γαβάθα αγροτών, από το Τουρκικό canak
Χωρίζω τα τσαννάκια μου με κάποιον=διαμοιράζω ότι έχω κοινό
με κάποιον.

Δεν υπάρχουν σχόλια: