Σε κοιτάζω και με
κοιτάζεις
ένα χαμόγελό σου
βγάζεις.
Την αγάπη σου απλόχερα προσέφερες
ότι χρειαζόμουνα
φρόντιζες κι’ έφερες.
Στις αρρώστιες ήσουν
πάντα κοντά μου
με συμβούλευες σε όλα
τα βήματά μου
πάντα καρδιοχτυπούσες
για μένα μια ζωή,
αν στραβοπατούσα μ’
επανέφερες ίσια εσύ.
Τώρα έμεινε να κοιτάζω
μια φωτογραφία
γιατί κι’ εσύ
ακολούθησες της ζωής την πορεία
κι’ όμως παραμένεις
ζωντανή στην καρδιά,
γιατί κανένα παιδί την
μάνα του δεν ξεχνά.
Όσων η μητέρα ζει χαρίστε
μια αγκαλιά κι’ ένα φιλί,
όσων πλέον δε ζει στη μνήμη
της ανάψτε ένα κερί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου