πάλι ετοιμάζεις χαρτί και καλαμάρι;
Σε βλέπω στη γωνιά σου να κάθεσαι σκυφτά
και κάτι να μαγειρεύεις εκεί στα κρυφτά.
Σε βλέπω που στα χείλη σου απλώνεται χαμόγελο σαρδόνιο και ειρωνικό
και τα γεροντικά σου μάτια σπίθες πετούν φλεγόμενα από κακία
η στάση σου και οι κινήσεις σου έχουν κάτι το σαρκαστικό
και στα χέρια σου κρατάς κάτι που χειρίζεσαι με μαεστρία
και τις καρδιές κάνει με τρόμο πάντα να κτυπούν.
Μα ναι, ναι είναι η εφιαλτική και τρομερή κλεψύδρα σου
που έχει κάνει τόσους και τόσους να σε μισούν.
Έ γέρο χρόνε την κλεψύδρα φέρνεις πιο σιμά σου,
πας να με ξεγελάσεις και να κάνεις άλλη μια κλεψιά ;
Πρόσεξε το σώμα μου μπορείς να γερέψεις
μα την ψυχή μου και την δική μου την καρδιά
ποτέ μα ποτέ δεν θα μπορέσεις να γητέψεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου