(Αφιερωμένο στην γλυκιά μου εγγονή Θάλεια).
Χιλιάδες νέοι ζουν στο εξωτερικό
αναζητώντας καλύτερη μοίρα σ’ αυτό.
Άλλοι είχαν ήδη οικογένεια φτιαγμένη
κι’ άλλοι ελεύθεροι και μη
δεσμευμένοι.
Αυτοί φτιάξανε οικογένεια στη ξενιτιά
κι’ ακολούθησαν εγγόνια φυσιολογικά.
Ο νόστος τους φέρνει για επίσκεψη
στην πατρίδα,
να τα γνωρίσουν στους γονείς, μ’ αυτή
την ελπίδα.
Τ’ αγκαλιάζουν με λαχτάρα παππούς και
γιαγιά
κι’ αυτά ανταποκρίνονται επίσης με
πολύ χαρά.
Τους μαθαίνουν λεξούλες Ελληνικές,
κι’ αυτά μαγνητίζουν με μαλαγανιές.
Σου κλέβουν την καρδιά, η ζωή σου
αλλάζει.
Παιχνίδια, παραμύθια η περίσταση
επιτάσσει,
κι’ εκεί που τα έχεις αγκαλιάσει
ζεστά
η ώρα της επιστροφής αντίστροφα
μετρά.
Όταν αυτό συμβεί αφήνει ένα κενό στη
ψυχή.
Ένα άδειο κρεβατάκι, εκεί που υπήρχε
ζωή.
Τα παιχνίδια παρατημένα στιγμές χαράς
αναπολούν
και μαζί μ’ αυτά οι σκέψεις σου
εικόνες αναζητούν.
Αυτή την ωραία περίοδο που έζησες μαζί.
Αρχίζεις να μετράς ημέρες πότε θα
ξαναρθεί.
Μέχρι τότε διαδικτυακά θα
επικοινωνείς
θα χαίρεσαι χωρίς να τ’ αγγίξεις να
μπορείς.
30-01-2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου