Κάθε μέρα που περνάει μετά το
δυστύχημα των Τεμπών
όσα βγαίνουν στη φόρα απαιτούν την
απόδοση ευθυνών.
Διάλογοι μεταξύ σταθμαρχών καλοί για
καφενείο
κι’ όχι για μια θέση ευθύνης σε
σταθμαρχείο.
Βάλανε τον άπειρο σταθμάρχη σε θέση
κλειδί
γιατί οι «παλιο-σειρές» ήθελαν άδεια
εορταστική.
Ο επιθεωρητής πήρε άδεια αναρρωτική «μαϊμού»,
κι’ ο άλλος την κοπάνησε για
σουβλάκια του παιδιού.
Η «ψωροκόσταινα» έχει το μικρότερο
δίκτυο σιδηροδρομικό
σε όλη την Ευρώπη, το πιο ακριβό και
το πιο προβληματικό.
Η κατάσταση αυτή ευνοούσε κόσμο και
κοσμάκη,
γιατί δεξιά κι’ αριστερά έπεφτε ζεστό
παραδάκι.
Σταθμάρχες συνταξιούχοι ανοίγουν το
στόμα και μιλούν,
γιατί αυτοί πλέον τώρα δεν έχουν
τίποτα να φοβηθούν.
Τον ΟΣΕ οι συνδικαλιστές, με το έτσι
θέλω, τον διοικούν
και βρήκαν το μέλι και την κουτάλα
τους βουτούν.
Κλοπές σιδηροδρομικού υλικού επί
σειρά ετών
με τους Ρομά ν’ αλωνίζουν με την
ανοχή αυτών.
Όλα αυτά βγαίνουν στην επιφάνεια ενός
οργανισμού,
για φανταστείτε τι γίνεται στο
δημόσιο απανταχού!
Απανταχού (αρχαιοπρεπής
έκφραση)=παντού σε όλα τα μέρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου